Wiara to wiedza i zaufanie. Ma siedem cech charakterystycznych:
- Wiara jest czystym darem Boga, który otrzymujemy, kiedy prosimy o to w swoim wnętrzu.
- Wiara jest ponadnaturalną siłą, która jest nam niezbędna, by osiągnąć zbawienie.
- Wiara wymaga od człowieka wolnej woli i jasnego umysłu, gdy odpowiada na Boże zaproszenie.
- Wiara jest absolutnie pewna, gdyż gwarantuje to Jezus.
- Wiara jest niedoskonała tak długo, jak długo nie dokonuje się w miłości.
- Wiara wzrasta, gdy coraz lepiej wsłuchujemy się w słowo Boga i przez modlitwę pozostajemy z Nim w żywej relacji.
- Wiara już teraz daje nam przedsmak radości nieba.
Wielu mówi, że wiara to dla nich za mało, chcieliby wiedzieć. Wyraz „wierzyć” ma jednak dwa zupełnie odmienne znaczenia: gdy spadochroniarz zapytałby kogoś z obsługi naziemnej lotniska: „Czy spadochron na pewno jest spakowany?”, a ten odpowiedziałby zdawkowo: „Wierzę, że tak”, to skoczkowi nie wystarcza, chciałby to wiedzieć. Kiedy jednak poprosiłby przyjaciela, aby mu spakował spadochron, i potem ten na takie samo pytanie odpowiedziałby mu: „Tak, sam go spakowałem, możesz mi wierzyć!”, wówczas spadochroniarz odpowiedziałby: „Tak, wierzę ci”. Taka wiara to coś więcej niż wiedza, to pewność. Taka jest właśnie wiara, która kazała Abrahamowi udać się do Ziemi Obiecanej, taka jest właśnie wiara, która kazała męczennikom wytrwać aż do śmierci, taka jest właśnie wiara, która podtrzymuje chrześcijan w czasie prześladowań. To wiara, która obejmuje całego człowieka.
