Na zakończenie Obrzędów Komunii pozostają naczynia liturgiczne, w których mogą znajdować się drobiny Najświętszego Ciała i krople Najdroższej Krwi Chrystusa. Dlatego właśnie po rozdaniu Komunii św. akolici wraz z diakonami, a jeśli ich nie ma to sam celebrans porządkuje naczynia i dokonuje ich puryfikacji.
Samo słowo „puryfikacja”, które jest pochodzenia łacińskiego, oznacza oczyszczenie. Ale nie chodzi tu o to, jakoby Ciało i Krew „brudziły” naczynia liturgiczne, i dlatego należało by je oczyścić. Przecież jest na odwrót. To właśnie Najświętszy Sakrament oczyszcza nas. Wyrazem tej wiary jest modlitwa jaką podczas puryfikacji odmawia celebrans. O modlitwie tej powiemy szerzej później, ale już tu należy zauważyć, że cały obrzęd bierze swoją nazwę od słowa „pura” oznaczający „czysty”, a znajdujący się właśnie w tej modlitwie.
Po rozdzieleniu Komunii św. wiernym pozostałe komunikanty należy włożyć do tabernakulum, zabezpieczając je przed ewentualną profanacją. Kościół wierzy w realną i stałą substancjalną obecność Chrystusa w konsekrowanych postaciach Chleba i Wina. Pozostałe komunikanty pozostawiamy w tabernakulum, dla tych którzy nie mogli uczestniczyć w Eucharystii, np. dla chorych.
Obrzęd puryfikacji
Puryfikacji dokonują diakoni z pomocą akolitów. Przenoszą oni naczynie na kredens (stolik znajdujący się w prezbiterium, najczęściej przy bocznej ścianie) i tam dokonują porządkowania naczyń. Najpierw wlewając wino do cyborium (naczynie w kształcie dużego kielicha popularnie nazywane puszką, z którego rozdaje się komunię dla wiernych). Wino unosi partykuły (odrobiny świętych Hostii) na powierzchnię dzięki czemu można w łatwy sposób je spożyć. Z pateny partykuły ściąga się do kielicha kciukiem. Następnie przelewa się wino wraz z partykułami do kielicha i spożywa się je. Raz jeszcze wlewa się do cyborium, tym razem wodę. Wodę podobnie jak wino przelewa się do kielicha i spożywa się.
Ostatnim etapem jest wytarcie naczyń celem ich osuszenia. Do wycierania służy specjalny bawełniany ręczniczek zwany (od tego obrzędu) puryfikaterzem. Puryfikaterz jest złożony na trzy części. Kielich i cyboria wyciera się środkową stroną puryfikaterza, a zatem najpierw puryfikaterz się rozkłada odwraca środkiem na zewnątrz, a po wytarci z powrotem składa się do środka tak, aby ewentualne cząstki Najświętszego Ciała Chrystusa pozostały wewnątrz puryfikaterza.
